کتاب راهنمای تشخیص روانپویشی نسخه دوم PDM 2

نوشته لینگاردی و مک ویلیامز

ترجمه دکتر رامین علوی نژاد

در ادامه بخشی از این کتاب را مطالعه می فرمائید

مقدمه

یک مدل شخصیت در نهایت به نوعی یک نقشه به حساب می­آید. هدف آن کمک به استفاده کننده برای پیدا کردن مسیر و تطبیق دادن خود بوسیله علائم وجهت یابی است. نقشه های مختلف اهداف متفاوتی را دنبال می­کنند ( نقشه جاده، نقشه جغرافیایی، نقشه سیاسی). اهداف نقشه محور P نسخه دوم راهنمای تشخیصی مبتنی بر روان پویشی (PMD-2) عمق بخشیدن به فهم درمانگران از بیماران و جهت دادن به مسیر درمان است.

سایر نقشه های شخصیت، از قبیل راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی (DSM، در حال حاضر نسخه پنجم انجمن روانپزشکی آمریکا، 2013) و طبقه بندی بین المللی بیماریها ( ICD-10 سازمان بهداشت جهانی، 2000)، اهداف متفاوتی را ارائه می­دهند. آنها مزایا و معایبی دارند اما عموما درمانگران این احساس را ندارند که فهم روانشناختی مناسبی برای هدایت درمان توسط این منابع حاصل می­شود (از جمله اسپیتزر، فیرست، شدلر و همکاران، 2008). نقشه محور P صریحا برای این منظور  در نظر گرفته شده است.

یک تفاوت بنیادین بین راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی (DSM) و طبقه بندی بیماریها (ICD) و نقشه محور P در این است که DSM و ICD اختلالات  را طبقه بندی می­کنند اما در مقابل نقشه محور P  بازنمایی انواع انسان است. هدف آن، ارتقاء فرمول بندی مورد است تا درمانگر بتواند مشکلات فرد را در بافت گسترده ای ازکارکرد شخصیت بفهمد. این، به فهم نحوه اثربخشی رواندرمانی برای هر فرد بخصوص کمک می­کند. فورمولبندی مورد برای بیمارانی که در رواندرمانی قرار نمی­گیرند نیز به لحاظ بالینی مفید است، برای نمونه به درمانگر کمک می­کند تا عدم تبعیت از درمان، مدیریت تروما و سوگ یا انجام کار مفید در ساختار توانبخشی را بفهمد. گرچه درمانگرانِ با تجربه روان پویشی با مفاهیمی که ارائه خواهد شد آشنایی بیشتری دارند، اما هدف ما فراهم کردن اطلاعات برای عمق بخشیدن به فهم و بهبود اثرگذاری درمانگران با هر جهت گیری نظری است (لینگاردی . مک ویلیامز، 2015).

مبانی اصلی سازمان­یافتگی محور P شامل: (1) سطح سازمان یافتگی شخصیت و (2) تیپ یا سبک شخصیت می­شود. منابع قبلی (DSM, ICD) یک طیف برای توصیف شدت بدکارکردی شخصیت هستند و دامنه ای از شخصیت سالم به نوروتیک و مرزی و سپس سطوح روانپریشی را شامل می­شوند. این منبع (PMD-2) تیپ یا سبک های بالینی شناخته شده­ای از شخصیت را ارائه می­دهد که سطوح میان بری از سازمان شخصیت هستند. مفهوم سبک شخصیت به طور ذاتی نمی­تواند موضوع سلامت یا آسیب شناسی باشد بلکه در عوض موضوعات محوری روانشناختی و مبانی سازمان دهی آنها را شامل می­شود. با تعیین کردن سطوح سازمان و سبک شخصیت فرد بیمار، درمانگر می­تواند فرمولبندی مورد روانشناختی ارزشمندی فراهم و در نتیجه درمان موثری را هدایت کند.